Zmęczona wróciłam do domu z Rosie. Rose w drodze powrotnej wspominała coś o jakieś imprezie, ale ja się na nią nie wybieram.
Weszłam do domu usłyszałam trzask jakby tłuczonego szkła. Rzuciłam torbę w korytarzu i udałam się w głąb domu, aby zbadać skąd dobiega hałas.
Byłam kilka kroków od drzwi kuchennych, kiedy usłyszałam krzyki.
To rodzice kłócili się, znowu. Robią już tak od kilku tygodni, a może nawet od miesiąca. Szczerze to miałam już tego dość. Rozpłakałam się i uciekłam do swojego pokoju.
Skulona usiadłam na łóżku i płakałam. Już wiedziałam, że do końca dnia będę chodziła zdołowana. Chcąc uciec myślami od kłótni rodziców usiadłam przy biurku i zaczęłam odrabiać lekcje.
Nadusiłam dzwonek, chwilę poczekałam i drzwi się otworzyły.
-Cześć.-powiedział Harry, który otworzył mi drzwi
-Hej.-odparłam
-Wejdź do środka.-powiedział, a ja zrobiłam co kazał
-Jest Rosie?-zapytałam
-Nie poszła się uczyć do Zayn'a.
-Aha. Okej.-westchnęłam
-A co?-spytał
-Nie. Po prostu chciałam z kimś pogadać.-odpowiedziałam
-Jak chcesz to możesz pogadać ze mną.-zaproponował Hazza
-Okey.-powiedziałam
-To idź na taras, a ja zaraz do ciebie przyjdę.
Nic nie odpowiedziałam tylko poszłam na taras. Usiadłam na dużej trzyosobowej huśtawce. Patrzyłam w niebo, które już powoli robiło się ciemne. Harry wszedł na taras. podał mi kubek ciepłego kakao.
-Dzięki.-powiedziałam, a on uśmiechnął się do mnie i rzekł:
-To o czym chciałaś porozmawiać?
-Bo wiesz... Moi rodzice się kłócą, a ja mam już tego dość. Trwa to jakiś miesiąc. Kłótnie są coraz częstsze. A ja sama nie wiem o co oni się kłócą. Czasami mam takie wrażenie, że kłócą się przeze mnie.-opowiedziałam wszystko Harremu po czym rozpłakałam się.
Harry przytulił mnie mocno i pogłaskał po włosach.
-Nie płacz już. Czasami tak w życiu bywa, że rodzice się nie dogadują, ale to na pewno nie przez ciebie. Nawet tak nie myśl.-powiedział Harry, który cały czas mnie przytulał.
-Harry... jak ty się czułeś po tym jak ojciec was opuścił?-zapytałam
Harry westchnął i powiedział:
-Przez długi czas nie chciałem z nikim rozmawiać, ale w końcu zacząłem zapominać, nie zapomnę go całkowicie, bo w końcu jest moim ojcem, ale zawsze będę miał do niego żal za to że nas zostawił.
Ale pamiętaj, że ty nie możesz się poddać, musisz być silna masz wspaniałych przyjaciół, którzy zawsze cię będą wspierać.
-Dziękuję Harry.
-Nie ma sprawy. Na mnie zawsze możesz liczyć.-oznajmił lokaty
-Mogę tu jeszcze posiedzieć i pomyśleć?-spytałam
-Tak jasne.-powiedział Harry
Wziął puste kubki i wyszedł. Siedziałam sama i myślałam. Niebo było już ciemne pełne gwiazd, które pięknie się błyszczały. Byłam już bardzo zmęczona, a moje oczy same się zamykały, aż w końcu zasnęłam.
*** (piosenka do tej części: link)
-Is. Is.Isabella-usłyszałam znajomy mi głos i otworzyłam oczy
-Co?-zapytałam zaspanym głosem
-Jest już 22.-odparł Harry
-Co?! Która?!-krzyknęłam
-Spokojnie. Jak chcesz to cię odprowadzę do domu.-zaproponował Styles
-No serio. Mógłbyś. Jesteś kochany.-powiedziałam, a Hazza się zaczerwienił
-To chodź.-powiedział
Wstałam z huśtawki i powędrowałam za loczkiem. Harry po drodze wziął kurtkę.
Wyszliśmy z domu. Na dworze było już ciemno świeciły tylko pojedyncze latarnie. Trzęsłam się z zimna.
-Zimno ci?-zapytał Harry
-Troszeczkę.-odparłam
-Masz kurtkę.-powiedział Harry i okrył mnie nią
-Dzięki.-odparłam
-Nie ma sprawy.
-Jest bo i tak już wiele dla mnie zrobiłeś.
-Nie no daj spokój.
-Od czego ma się przyjaciół.-powiedział Hazza
Doszliśmy do domu. Stanęliśmy pod drzwiami.
-Jeszcze raz dziękuję.-powiedziałam, oddałam kurtkę i pocałowałam delikatnie w policzek.
Chciałam już wchodzić do domu, kiedy poczułam jak Harry łapie mnie za rękę.
-Zaczekaj.-powiedział
-Tak?-spytałam
Harry podszedł bliżej mnie i pocałował mnie. Czułam się jak w niebie. Sama nie wiedziałam co powiedzieć. Hazza mi się podobał, ale myślałam, że on nie odwzajemnia tego uczucia.
Po pocałunku lokaty szepnął mi do ucha:
-Kocham Cię.-i dał krok do tyłu
Stałam w ciszy, bo sama nie wiedziałam co powiedzieć.
-Rozumiem, czyli nic z tego.-powiedział zrezygnowanym głosem Harry, i zaczął się oddalać
W końcu się otrząsnęłam.
-Ja ciebie też.-powiedziałam dość głośno, żeby Styles usłyszał
Harry odwrócił się, spojrzał na mnie, a jego oczy prawie się świeciły. Podbiegłam bliżej niego i przytuliłam się do niego po czym powiedziałam mu:
-Kocham Cię.
-Ja ciebie też.-odparł Harry
Dość długą chwilę trwaliśmy w uścisku, aż w końcu oderwaliśmy się.
-Chyba muszę już iść.-powiedział Harry
-To pa.-powiedziałam
-Papa-odparł Harry i zaczął zmierzać w stronę swojego domu.
Weszłam po cichu do domu. Było jakoś dziwnie cicho, rodzice najprawdopodobniej już spali.
Po ciuch weszłam do swojego pokoju. Szybko się umyłam i poszłam spać bo byłam już strasznie zmęczona.
______________________________________________________________________________
Jest 2 rozdział z perspektywy Is. Myślę, że akcja się już trochę rozkręciła, ale sądzę że zepsułam ten rozdział, a najbardziej to końcówkę. Przepraszam jeśli w tekście są jakieś błędy.
Liczę na waszą opinię :) Na pasku bocznym podałam linki do blogowego konta na twitter'ze oraz do twitter'ów postaci.
xx Isabella :)
